Najstarsze dokumenty dotyczące drukarni Gustawa Büchnera, związane z jej nową siedzibą przy Friedrichstraße (ul. Adama Mickiewicza 1, obecnie ul. Adama Mickiewicza 27), pochodzą z 1893 roku. Trzy lata później firmę po ojcu objął Carl Büchner. Za sprawą licznych inwestycji, w krótkim czasie, został on właścicielem nie tylko najnowocześniejszego zakładu produkcyjnego w Świeciu, ale i jednego z najpoważniejszych zakładów graficznych na Pomorzu. Dzięki maszynom parowym oraz własnej elektrowni, drukarnia C. Büchnera stała się pierwszym zakładem produkcyjnym w Świeciu, w jakim pracowano przy świetle elektrycznym. Przedsiębiorstwo oświetlało również pobliskie ulice (Mickiewicza i część Klasztornej). Głównym tytułem opuszczającym drukarnię był „Schwetzer Zeitung”, następnie „Swiecier (Świecieer) Zeitung” – gazeta ukazująca się w latach 1920–1923; początkowo 6, a następnie – z przyczyn finansowych – 3 razy w tygodniu, której nakład malał z 4000 egzemplarzy w pierwszym roku do 400 egzemplarzy w ostatnim roku wydawania. Poza tym C. Büchner wydawał widokówki, mapy, produkował opakowania. Zakład C. Büchnera w 1896 roku opuściło  ostatnie – trzydzieste – wydanie „Elementarza do ćwiczenia się w polskim czytaniu” autorstwa nauczyciela przy szkole miejskiej w Świeciu Franciszka Miernickiego. W okazałym budynku C. Büchnera mieściła się także filia „Danziger Neueste Nachrichten”, jego narożną część zajmowała księgarnia, w której można było nabyć artykuły piśmiennicze. Po śmierci C. Büchnera Drukarnią Nakładową zarządzała wdowa, Anna Büchner (z domu Stojkowa z Osia), kontynuująca wydawanie „Świecieer Zeitung”, a później kolejne pokolenie Büchnerów: Günther i Ruth. Jej zakłady graficzne wiosną 1924 roku opuściło 5200 egzemplarzy powieści Jacka Londona „Bóg ojców jego”. A. Büchner sprzedała drukarnię prawdopodobnie w drugiej połowie 1926 roku. Nowym właścicielem stała się spółka akcyjna założona przez mieszkańców Świecia.

Ilustracja:
Drukarnia i księgarnia Carla Büchnera przy Friedrichstraße (następnie ul. Adama Mickiewicza 1, obecnie ul. Adama Mickiewicza 27), fotografia wykonana przed 1920 rokiem; zbiory Izby Regionalnej Ziemi Świeckiej Centrum Kultury w Świeciu.

Carl Reinhold Andreas Büchner urodził się 16 lutego 1866 roku. Był właścicielem drukarni oraz introligatorni, wydawcą, redaktorem odpowiedzialnym pisma „Schwetzer Zeitung”, następnie „Swiecier (Świecieer) Zeitung”, korespondentem „Danziger Neueste Nachrichten”, członkiem bractwa kurkowego, Rady Miejskiej w Świeciu w 1919 roku, loży masońskiej oraz prezesem OSP w Świeciu. Przez władze etykietowany jako „Niemiec hakatysta, wrogo odnoszący się do państwa polskiego. Redagujący dziennik w duchu niemiecko-narodowym, piejąc hymny pochwalne na cześć niemczyzny”. W 1921 roku C. Büchnerowi wytoczono sprawę za „naśmiewanie się” na łamach jego pisma „(…) z dotychczasowych rządów polskich”. W notatce służbowej sekretarza Wydziału Prasowego w Świeciu z dnia 14 czerwca 1921 roku pojawiło się stwierdzenie, że „(…) nie wolno Polakowi takiej gazety czytać”. Według Policji żona C. Büchnera nie mówiła po polsku, popierała niemczyznę i była prezesem Deutscher Frauenverein (Niemieckiego Związku Kobiet). Po śmierci męża, 1 grudnia 1922 roku, w latach 1925–1926 była członkiem Związku Drukarzy w Grudziądzu. Na przełomie 1923 i 1924 roku w Sądzie Okręgowym w Chojnicach prowadzono dochodzenie karne przeciwko synowi Büchnerów za szerzenie propagandy na rzecz Niemiec. Nie dopatrzono się działalności antypaństwowej, ale G. Büchner został skazany na grzywnę (1500 marek) za wykroczenie prasowe. C. Büchner został pochowany na nieistniejącym cmentarzu przy ul. Ogrodowej. Na jego nagrobku wyryto symbole trójkąta, cyrkla i młotka oraz napis: „Ponad wszystko przestrzeń”.